ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΚΑΠΑΔΟΚΙΑΣ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ.

Τα Χριστούγεννα τα έλεγαν οι Καππαδόκες Μικρό Πάσχα. Από την παραμονή 24 Δεκεμβρίου άρχιζαν οι προετοιμασίες, Έσφαζαν κοτόπουλα ή μεγαλύτερα ζώα που τα μοιράζονταν περισσότερες οικογένειες. Σ' όλα τα σπιτικά ζύμωναν πίττες με αλεύρι, γάλα, αυγά, ζάχαρη και βούτυρο. Οι γυναίκες πήγαιναν στους στάβλους όπου άναβαν κεριά στα παχνιά των ζώων και θυμιάτιζαν. Τη νύχτα της παραμονής, περασμένα μεσάνυχτα κτυπούσε η καμπάνα της εκκλησίας. 

Χριστούγεννα στο Βυζάντιο

Χριστούγεννα στο Βυζάντιο

του Φαίδωνος Κουκουλέ


επιμέλεια -διασκευή: Θάνος Δασκαλοθανάσης

Χριστουγεννιάτικη γιορτή για τα παιδιά στην Μάνδρα!!!

Το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015, πραγματοποιήθηκε η Χριστουγεννιάτικη γιορτή για τα παιδιά με την Δασκάλα Μισέλ Γκέρμπερ που τους έκανε Χριστουγεννιάτικες χειροτεχνίες, θεατρικό παιχνίδι και στολισμό του Χριστουγεννιάτικου δέντρου του Συλλόγου, την γιορτή διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μυστιωτών Καππαδοκίας ''Ο ΆΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ'' στην Μάνδρα Λάρισας στο Πολιτιστικό Κέντρο του Συλλόγου. Προσφέρθηκαν γλυκά και ζεστή σοκολάτα και Christmas wine για τους μεγάλους καθώς και δώρα στα παιδιά. Η όμορφη και γιορτινή ατμόσφαιρα η γεμάτη με παιδικά χαμόγελα και παιδικές φωνές, ζέστανε όσους είχαν την τύχη να παραβρεθούν μαζί μας. Και του χρόνου!!!

Σαν σήμερα το 1025 πέθανε ο Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος

Βυζαντινός αυτοκράτορας και επίλεκτο μέλος της Μακεδονικής Δυναστείας. Υπήρξε ένας από τους πιο προβεβλημένους βυζαντινούς στη συλλογική μας μνήμη, ιδιαίτερα τα χρόνια των Βαλκανικών Πολέμων και την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Τελευταία, λόγω των κατακλυσμιαίων αλλαγών στις διεθνείς σχέσεις, οι μετοχές του είναι πεσμένες στην κλίμακα των ηρώων του Ελληνισμού.

Η δολοφονία του Νικηφόρου Φωκά

Νικηφόρος Φωκάς (912-969), τον αποκάλεσαν <<Λευκό Θάνατο>> των Σαρακηνών, για τις μεγάλες νίκες επί των Αράβων στην Ανατολία και στην ΚΡΉΤΗ. Υπήρξε μέλος μιας από τις ισχυρότερες στρατιωτικές οικογένειες της βυζαντινής αυτοκρατορίας, των Φωκάδων της Καππαδοκίας. Κατέλαβε υψηλές θέσεις στη στρατιωτική ιεραρχία, φτάνοντας στο αξίωμα του Δομέστιχου των Σχολών της Ανατολής, ηγήθηκε της βυζαντινής αντεπίθεσης και ανακατάληψης των επαρχιών της Συρίας, της Ανατολίας και της Κρήτης. Μετά το θάνατο του αυτοκράτορα Ρωμανού Β΄, η φήμη του και οι αναμφισβήτητες ικανότητες του τού άνοιξαν το δρόμο για τη διεκδίκηση του θρόνου. Με την υποστήριξη τού στρατού πλατιών λαϊκών μαζών, της εκκλησίας αλλά και με τη βοήθεια της αυτοκράτειρας Θεοφανούς, την οποία σφόδρα θα ερωτευτεί και θα παντρευτεί, θα ανέβει στο θρόνο, παραμερίζοντας τον ισχυρό ευνούχο Ιωσήφ Βρίγγα.

Πως ο Άγιος Νικόλαος έγινε προστάτης των ναυτικών;

 

Θεωρείται προστάτης των ναυτικών σε όλο τον κόσμο και δεν είναι τυχαίο. Κάποτε αποφάσισε να ταξιδέψει με πλοίο στους Άγιους Τόπους, για να προσκυνήσει. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ξέσπασε θαλασσοταραχή, με αποτέλεσμα πλήρωμα και επιβάτες να πανικοβληθούν. Ο Άγιος όμως δεν έχασε την πίστη του, προσευχήθηκε στον Θεό και η θάλασσα ηρέμησε. 

Ο μύθος λέει ότι ένας ναυτικός γλίστρησε, έπεσε από το κατάρτι και σκοτώθηκε. Όμως ο Νικόλαος προσευχήθηκε θερμά και ο ναυτικός αναστήθηκε. Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από πλούσια οικογένεια. 

Μεγάλωσε με επιμελημένη μόρφωση και με πίστη στα Θεία. Από πολύ μικρός έμεινε ορφανός και με μεγάλη περιουσία στα χέρια. Αφιερώθηκε στον Θεό και βοήθησε πολλούς φτωχούς και αδύνατους, για την προστασία των οποίων έδωσε μεγάλους αγώνες, ενώ ίδρυσε πολλά νοσοκομεία και φιλανθρωπικά ιδρύματα. Όταν επέστρεψε από τα Ιεροσόλυμα, χειροτονήθηκε ιερέας και αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο. Έγινε ηγούμενος στη Μονή Σιών στα Μύρα της Λυκίας και όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος, οι επίσκοποι, δια θεϊκής αποκαλύψεως, αναγόρευσαν τον Νικόλαο σε Αρχιεπίσκοπο. 

Εμψύχωνε τους διωκόμενους, από τους Ρωμαίους, Χριστιανούς και αυτό του κόστισε την εξορία του και την υποβολή του σε βασανιστήρια, κατά την περίοδο των διώξεων από τον Διοκλητιανό. Όταν όμως ανέβηκε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο Νικόλαος αποφυλακίστηκε, επέστρεψε στη θέση του Αρχιεπισκόπου και σύμφωνα με την παράδοση, βοήθησε πολύ κόσμο, αφού είχε το χάρισμα της θαυματουργίας. Ο Άγιος Νικόλαος αποδήμησε στις 6 Δεκεμβρίου του 343 μ.Χ. και μετά την κοίμησή του ονομάστηκε «μυροβλήτης». 

Το 1087 κάποιοι ναύτες αφαίρεσαν τα λείψανά του από τα Μύρα της Λυκίας και τα μετέφεραν στο Μπάρι της Ιταλίας. Τοποθετήθηκαν στον Ναό του Αγίου Στεφάνου, όπου -σύμφωνα με τον θρύλο- κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας, τα ιερά λείψανα άρχισαν να αναβλύζουν τόσο μύρο, που οι πιστοί το συνέλεγαν σε δοχεία, για να το χρησιμοποιήσουν για θεραπεία σε διάφορες ασθένειες....
mixanitouxronou.gr